" پل شلدون فوت " استاد دانشگاه فولرتون کالیفرنیا که از فارسی آموزان دانشگاه هاروارد هم بوده است، با ارسال نامه ای به باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا از وی خواسته است تا شیوه خود را در تعامل با بحران های کنونی از جمله بحران هسته ای ایران تغییر داده و از موضع ابرقدرت قلدر به موضع ابرقدرت مهربان تغییر موضع دهد.

از نظر وی امکانات و شرایط اقتصادی آمریکا نیز ایجاب می کند که رفتار ابرقدرت مهربان را با ایران اتخاذ کند و نه ابرقدرت قلدر را که به شدت هزینه آفرین است و بار سنگینی بر اقتصاد آمریکا تحمیل خواهد کرد.

رویکرد آقای باراک اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری وی خصوصا در انتخاب وزرا و همکاران جدید از جمله وزیر خارجه، دفاع، رئیس سیا، و مسئول پرونده ایران و خاورمیانه در کاخ سفید حکایت نیز از این دارد که وی موافق چنین جابجایی از هیئت ابرقدرت قلدر به ابرقدرت مهربان است. شاید نتایج نسبتا مثبت گفت‌وگوهای  میان ایران و گروه1+5 و خوش بینی های بعد از این نشستها هم ناشی از این تحول باشد.

اما همزمان با شروع تغییر در رویکرد کاخ سفید از ابرقدرت قلدر به ابرقدرت مهربان و در حاشیه آن، شاهد گلایه های تند لابی صهیونیستی از تحولات سیاسی و رویکردهای استراتژیک جدید آمریکا و تغییر ساختار و ترکیب جمعیتی آن و ابراز نگرانی نسبت به آینده روابط آمریکا و اسرائیل و کاهش جایگاه این لابی و اثرگذاری «آیپک» (کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل) در نشست سالانه آن در واشنگتن بودیم که در 7 سال گذشته برای اولین بار بود که بدون حضور رئیس جمهور آمریکا و نخست وزیر اسرائیل برگزار شده است و البته این عدم حضور بی سابقه هم از حاشیه های مهم این نشست بشمار می آید.

" مایکل کاسن " رئیس نشست «آیپک» در سخنرانی افتتاحیه این کنفرانس نسبت به آینده مبهم روابط آمریکا و اسرائیل هشدار داد و گفت سیاستمداران آمریکایی اکنون به سمت درون‌گرایی و انزواطلبی حرکت می‌کنند و این رویه برای امنیت اسرائیل به شدت خطرناک است.

از نظر وی تغییرات گسترده در ساختار قدرت سیاسی در آمریکا موجب شده است تا احتمالا در آینده قدرت آیپک برای جلب حمایت دولت آمریکا از اسرائیل به چالش بیفتد.

او تأکید کرد که پست‌های مهم کمیته‌های کنگره که برای اسرائیل حیاتی به شمار می‌آیند، هرچه بیشتر در اختیار کسانی قرار می‌گیرند که هیچ تجربه دیپلماتیک ندارند. وی گفت که تعداد زیادی از نمایندگان جدیدی که وارد کنگره می‌شوند کسانی هستند که پس از بحران گروگان‌گیری ایرانی‌ها در سال 1979 به دنیا آمده‌اند، و بیشتر از نمایندگانی هستند که چیزی در مورد شکل‌گیری اسرائیل به یاد دارند، و بنابراین نوع همراهی آن‌ها با اسرائیل هم متفاوت است.

"مایکل کاسن" اضافه کرد: رهبری کشور در حال تغییر است و نوع زندگی هم به تبع آن تغییر می‌کند و اسرائیل باید " میل رو به رشد رهبران جدید آمریکا برای درون‌گرایی و دوری از دخالت در موضوعات پیچیده خارجی " را درک کند و این گرایش برای اسرائیل و آینده آن به شدت خطرناک است.

وی همچنین به موضوع ترکیب جمعیتی آمریکا اشاره کرد و گفت طی 30 سال آینده جمعیت آمریکا به 400 میلیون نفر می‌رسد که بیش از نیمی از آن‌ها را اقلیت‌ ها و رنگین پوستان تشکیل می‌دهند.

بنابراین اصلی ترین دوست و همپیمان واشنگتن که از تبدیل ابرقدرت قلدر به ابر قدرت مهربان زیان می بیند، اسرائیل است که خواهان رشد تمایلات جنگ طلبانه و میلیتاریستی در آمریکا و رویکرد زمامداران آن به سمت تعامل و رفتار خشونت آمیز با مخالفان رژیم صهیونیستی بویژه ایران و سوریه و مقاومت اسلامی در لبنان و فلسطین است و در این زمینه برخی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس نیز با اسرائیل هم عقیده و هم رأی و تا حدی دارای سرنوشت مشترک هستند، یعنی بقای آنان بر اریکه قدرت به تداوم رفتارها و سیاست های استکباری آمریکا در هیئت و چهره ی ابرقدرت قلدر ربط دارد و تبدیل شدن آمریکا به ابرقدرت مهربان آینده ی آنان را نیز با ابهام مواجه خواهد کرد.

neamatz2@gmail.com