تحلیل های برگزیده
- مجتبی تهرانی
- فرارو
- عصر ایران
- عصر ایران
- تابناک
- مسیح مهاجری
- سید مرتضی نعمت زاده
- آفتاب
- منصورون
- علی مطهری
» بازدید دیروز: 66
» افراد آنلاین: 1
» بازدید کل: 2846
کرسی های آزاد اندیشی
برگزار کنندگان کرسی های آزاد اندیشی چه تضمینی دارند که چند سال بعد که کسی می خواهد استخدام شود، گزارشی در کارنامه او نباشد که در فلان جلسه شما چنان مطلبی را ابراز کردید یا نکردید! خیلی ساده گفته خواهد شد که شما می توانید هر کاری داشته باشید، و آزاد هستید، اما در اینجا در مقام استادی نمی توانید مشغول بکار شوید!
حجت الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان* - تقریبا در این روزها و در اطراف دانشگاه، کم و بیش، تابلوهایی برای کرسی های آزاد اندیشی را ملاحظه می کنم ... یک مشکل وجود دارد و آن این که وقتی به موضوعات آن اطلاعیه ها و بنرها می نگرم، و حساسیت سیاسی آن موضوعات را در می یابم، فکر می کنم این کرسی ها بیش از آن که برای آزاد اندیشی باشد برای اثبات قضیه خاصی است. یعنی تقریبا نمی تواند غیر از این باشد. جالب است که برای آنها جایزه سفر به مشهد هم گذاشته شده است!.
«تقریبا در این روزها و در اطراف دانشگاه، کم و بیش، تابلوهایی برای کرسی های آزاد اندیشی را ملاحظه می کنم ... یک مشکل وجود دارد و آن این که وقتی به موضوعات آن اطلاعیه ها و بنرها می نگرم، و حساسیت سیاسی آن موضوعات را در می یابم، فکر می کنم این کرسی ها بیش از آن که برای آزاد اندیشی باشد برای اثبات قضیه خاصی است. یعنی تقریبا نمی تواند غیر از این باشد. جالب است که برای آنها جایزه سفر به مشهد هم گذاشته شده است!
آنچه در تعبیر کرسی آزاد اندیشی اهمیت دارد تعبیر «آزاد» است و این «آزاد» حتی اگر معنای لفظی ظاهری و تحت اللفظی آن هم مراد باشد، بدین معناست که دست کم در اصلی ترین موضوع مورد بحث، بتوان آن را اثبات یا انکار کرد.»
«برای مثال وقتی درباره «کارآمدی نظام» کرسی آزاد اندیشی گذاشته می شود، ضمن این که اصل آن موضوع خوبی است، چگونه می توان در یک جمع دانشگاهی یا.... درباره کارآمدی نظام بحث کامل کرد؟ شاید بهتر باشد در برخی از جهات خاص آن باشد تا این «آزاد» بودن بتواند مصداق پیدا کند.
گاهی موضوعات از این هم مهم تر است و به راحتی می توان درک کرد کمتر امکان بحث «آزاد» درباره آن وجود دارد. حتی اگر اجازه یابد، برگزار کنندگان چه تضمینی دارند که چند سال بعد که کسی می خواهد استخدام شود، گزارشی در کارنامه او نباشد که در فلان جلسه که عنوان کرسی آزاد اندیشی داشته، شما چنان مطلبی را ابراز کردید یا نکردید! خیلی ساده گفته خواهد شد که شما می توانید هر کاری داشته باشید، و آزاد هستید، اما در اینجا در مقام استادی نمی توانید مشغول بکار شوید! البته بنده بر این باور نیستم که این سیاست نظام است اما به صورت سلیقه ای احتمال این گونه رفتارها وجود دارد. بنابرین به نظرم بهتر است کرسی های آزاد اندیشی ـ اگر می خواهد موفق باشد ـ در موضوعاتی عنوان شود که به راحتی بتواند نوعی شفافیت و آزاد فکری در آنها راه پیدا کند.»